Θα οικοδομήσει ο Τραμπ την νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική; | Χρυσή Αυγή
Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2016 - 11:21 57
Θα οικοδομήσει ο Τραμπ την νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική;
Ο κυκλώνας που χτύπησε την Ουάσιγκτον την Τρίτη το βράδυ άφησε πίσω του σιωνιστικά ερείπια. Ο νεοφιλελεύθερος, νεοσυντηρητικός σιωνιστικός Εφιάλτης που εξουσίαζε επί δεκαετίες τον αμερικανικό λαό, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, θρυμματίστηκε και υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά, κάτι που με έμφαση τόνισε ο Αρχηγός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε πρόσφατο μήνυμα του. Ο Εφιάλτης αυτός έχει πολλά ονόματα: Σόρος, Goldman Sachs, Fed, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ομπάμα, Κλίντον, Ρότσιλντ, Ρόκφελερ, «Αραβική Άνοιξη», «Πολύχρωμες Επαναστάσεις», New York Times, CNN, Wall Street Journal, Financial Times κ.α.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ επί πολλές δεκαετίες κινήθηκε εκτός ορίων του διεθνούς δικαίου και ήταν όλα αυτά τα χρόνια σιωνιστικής έμπνευσης, διαμόρφωσης και υλοποίησης, στο πλαίσιο πάντα της νέας τάξης και της παγκόσμιας ηγεμονίας. Απόρροια των σιωνιστικών φιλοδοξιών και παρεμβάσεων στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ήταν η προώθηση του δολαρίου ως παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό νόμισμα. Όποιος θέλει να αγοράσει και να πωλήσει πετρέλαιο πρέπει να το κάνει χρησιμοποιώντας δολάρια. Όποια μικρή χώρα προσπάθησε να αντισταθεί σε αυτό το σύστημα το πλήρωσε ακριβά, βλέπε Καντάφι-Λιβύη ή Σαντάμ-Ιράκ. Με αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ
τυπώνουν δολάρια άνευ αντικρίσματος χωρίς όμως να οδηγούνται σε εσωτερικό πληθωρισμό, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να διατηρούν ένα τεράστιο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου με το εξωτερικό. Για να μην σκάσει αυτή η φούσκα του τεράστιου ελλείμματος οι ΗΠΑ χρειάζονται υποστήριξη και αυτή προέρχεται από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα που διατίθενται στο εξωτερικό. Το πρόβλημα όμως με τα ομόλογα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα αποπληρώσουν. Το αποτέλεσμα της αδυναμίας αποπληρωμής οδηγεί στην επεκτατική νεοιμπεριαλιστική πολιτική και με μαθηματική ακρίβεια σε παγκόσμια σύγκρουση. Δηλαδή οι ΗΠΑ, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, χρησιμοποιούν το τεράστιο έλλειμμα τους ως στρατιωτικό όπλο, τουτέστιν έγιναν ο «παγκόσμιος χωροφύλακας» ως απόρροια μιας οικονομικής και πολιτικής διαδικασίας σιωνιστικής εμπνεύσεως. Ο ρόλος του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος σε αυτή την διαδικασία είναι σημαντικότατος. Το σύμπλεγμα αυτό αποτελεί για τις ΗΠΑ τον ιδεώδη μηχανισμό για στρατιωτικές παρεμβάσεις, αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και ως οικονομικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Πρόκειται δηλαδή για έναν κύκλο. Η Ουάσιγκτον χρειάζεται τον στρατό και την νεοιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική ως όχημα για την οικονομία της, αλλιώς κινδυνεύει να εκραγεί η φούσκα του αμερικανικού δολαρίου και των ομολόγων. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις βοηθούν στην διατήρηση της υπεροχής του δολαρίου ως παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό νόμισμα και «τιμωρούν» αυτούς που το αμφισβητούν.
Όλα αυτά δεν γίνονται προς όφελος του αμερικανικού λαού, αλλά για την διατήρηση και εδραίωση της σιωνιστικής ηγεμονίας στον πλανήτη. Το διεστραμμένο αυτό σχέδιο των Σιωνιστών έχει σοβαρότατες συνέπειες και παρενέργειες. Η οικονομία των ΗΠΑ διαστρεβλώνεται και ο παραγωγικός της πυρήνας διαβρώνεται. Η νομισματική πολιτική προωθεί την αύξηση της κατανάλωσης με «δανεικά» και αυξάνει το εσωτερικό χρέος το οποίο ήδη έχει φτάσει στο δυσθεώρητο-ασύλληπτο ύψος των περίπου 17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι σαφές ότι αυτό το οικονομικό status quo δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ ακόμη και είτε θα καταρρεύσει ή θα οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Τραμπ, σε αντίθεση με την Κλίντον η οποία ήταν θιασώτης της συνέχισης αυτής της σιωνιστικής πολιτικής και διαπρύσια υποστηρίκτρια της σύγκρουσης με την Ρωσία, υποστήριξε προεκλογικά ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που είναι συνυφασμένη με το έως τώρα ακολουθούμενο σιωνιστικό οικονομικό μοντέλο θα πρέπει να τύχει διορθωτικής πορείας. Για να γίνει αυτό ο επόμενος πρόεδρος πρέπει να συγκρουσθεί με το σιωνιστικό κατεστημένο της Ουάσιγκτον, κάτι που αναμένεται να είναι οδυνηρό και δραματικό αφού αυτή η σύγκρουση προεξοφλεί να αλλάξει την «αυτοκρατορική» νοοτροπία των ΗΠΑ που οδήγησε στις κρίσεις της Ανατολικής Ευρώπης, της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ο Τραμπ λέει ότι θέλει καλύτερες σχέσεις και την συνεργασία με την Ρωσία τόσο στην καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας όσο και στην προώθηση ενός πολυπολικού μοντέλου παγκόσμιας εξουσίας. Με την εκλογή του ο κίνδυνος ενός πολέμου φαίνεται να μειώνεται σημαντικά, καθόσον έχει δηλώσει ότι δεν είναι υπέρ του παρεμβατισμού και της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής, κάτι που δημιουργεί πονοκεφάλους στα νεοιμπεριαλιστικά γεράκια του αμερικανικού Πενταγώνου. Αυτό δεν σημαίνει ότι το επόμενο διάστημα το διεθνές τοπίο θα γίνει ειδυλλιακό, αλλά σίγουρα θα γίνει καλύτερο σε σχέση με την καταχνιά των τελευταίων ετών.
Με την εκλογή του Τραμπ ο πολυπολικός κόσμος γίνεται μια πραγματική πιθανότητα και νέοι δρόμοι ανοίγονται στην διεθνή πολιτική σκηνή. Οι αντίπαλοι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, οι αντίπαλοι αυτού του νεοιμπεριαλιστικού- σιωνιστικού κατασκευάσματος, αντίπαλοι όπως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, το κόμμα της Λεπέν και άλλες εθνικιστικές-πατριωτικές δυνάμεις βρίσκουν στον Τραμπ μια επιπλέον έκφραση στα πολιτικά τους συμφέροντα και σχέδια.
Γ. Λιναρδής
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oikodomhsh-neas-ejwterikhs-politikhs-apo-ton-tramp#ixzz4PoOIoIvH
Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2016 - 11:21 57
Θα οικοδομήσει ο Τραμπ την νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική;
Ο κυκλώνας που χτύπησε την Ουάσιγκτον την Τρίτη το βράδυ άφησε πίσω του σιωνιστικά ερείπια. Ο νεοφιλελεύθερος, νεοσυντηρητικός σιωνιστικός Εφιάλτης που εξουσίαζε επί δεκαετίες τον αμερικανικό λαό, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, θρυμματίστηκε και υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά, κάτι που με έμφαση τόνισε ο Αρχηγός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε πρόσφατο μήνυμα του. Ο Εφιάλτης αυτός έχει πολλά ονόματα: Σόρος, Goldman Sachs, Fed, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ομπάμα, Κλίντον, Ρότσιλντ, Ρόκφελερ, «Αραβική Άνοιξη», «Πολύχρωμες Επαναστάσεις», New York Times, CNN, Wall Street Journal, Financial Times κ.α.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ επί πολλές δεκαετίες κινήθηκε εκτός ορίων του διεθνούς δικαίου και ήταν όλα αυτά τα χρόνια σιωνιστικής έμπνευσης, διαμόρφωσης και υλοποίησης, στο πλαίσιο πάντα της νέας τάξης και της παγκόσμιας ηγεμονίας. Απόρροια των σιωνιστικών φιλοδοξιών και παρεμβάσεων στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ήταν η προώθηση του δολαρίου ως παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό νόμισμα. Όποιος θέλει να αγοράσει και να πωλήσει πετρέλαιο πρέπει να το κάνει χρησιμοποιώντας δολάρια. Όποια μικρή χώρα προσπάθησε να αντισταθεί σε αυτό το σύστημα το πλήρωσε ακριβά, βλέπε Καντάφι-Λιβύη ή Σαντάμ-Ιράκ. Με αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ
τυπώνουν δολάρια άνευ αντικρίσματος χωρίς όμως να οδηγούνται σε εσωτερικό πληθωρισμό, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να διατηρούν ένα τεράστιο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου με το εξωτερικό. Για να μην σκάσει αυτή η φούσκα του τεράστιου ελλείμματος οι ΗΠΑ χρειάζονται υποστήριξη και αυτή προέρχεται από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα που διατίθενται στο εξωτερικό. Το πρόβλημα όμως με τα ομόλογα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα αποπληρώσουν. Το αποτέλεσμα της αδυναμίας αποπληρωμής οδηγεί στην επεκτατική νεοιμπεριαλιστική πολιτική και με μαθηματική ακρίβεια σε παγκόσμια σύγκρουση. Δηλαδή οι ΗΠΑ, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, χρησιμοποιούν το τεράστιο έλλειμμα τους ως στρατιωτικό όπλο, τουτέστιν έγιναν ο «παγκόσμιος χωροφύλακας» ως απόρροια μιας οικονομικής και πολιτικής διαδικασίας σιωνιστικής εμπνεύσεως. Ο ρόλος του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος σε αυτή την διαδικασία είναι σημαντικότατος. Το σύμπλεγμα αυτό αποτελεί για τις ΗΠΑ τον ιδεώδη μηχανισμό για στρατιωτικές παρεμβάσεις, αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και ως οικονομικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Πρόκειται δηλαδή για έναν κύκλο. Η Ουάσιγκτον χρειάζεται τον στρατό και την νεοιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική ως όχημα για την οικονομία της, αλλιώς κινδυνεύει να εκραγεί η φούσκα του αμερικανικού δολαρίου και των ομολόγων. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις βοηθούν στην διατήρηση της υπεροχής του δολαρίου ως παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό νόμισμα και «τιμωρούν» αυτούς που το αμφισβητούν.
Όλα αυτά δεν γίνονται προς όφελος του αμερικανικού λαού, αλλά για την διατήρηση και εδραίωση της σιωνιστικής ηγεμονίας στον πλανήτη. Το διεστραμμένο αυτό σχέδιο των Σιωνιστών έχει σοβαρότατες συνέπειες και παρενέργειες. Η οικονομία των ΗΠΑ διαστρεβλώνεται και ο παραγωγικός της πυρήνας διαβρώνεται. Η νομισματική πολιτική προωθεί την αύξηση της κατανάλωσης με «δανεικά» και αυξάνει το εσωτερικό χρέος το οποίο ήδη έχει φτάσει στο δυσθεώρητο-ασύλληπτο ύψος των περίπου 17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι σαφές ότι αυτό το οικονομικό status quo δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ ακόμη και είτε θα καταρρεύσει ή θα οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Τραμπ, σε αντίθεση με την Κλίντον η οποία ήταν θιασώτης της συνέχισης αυτής της σιωνιστικής πολιτικής και διαπρύσια υποστηρίκτρια της σύγκρουσης με την Ρωσία, υποστήριξε προεκλογικά ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που είναι συνυφασμένη με το έως τώρα ακολουθούμενο σιωνιστικό οικονομικό μοντέλο θα πρέπει να τύχει διορθωτικής πορείας. Για να γίνει αυτό ο επόμενος πρόεδρος πρέπει να συγκρουσθεί με το σιωνιστικό κατεστημένο της Ουάσιγκτον, κάτι που αναμένεται να είναι οδυνηρό και δραματικό αφού αυτή η σύγκρουση προεξοφλεί να αλλάξει την «αυτοκρατορική» νοοτροπία των ΗΠΑ που οδήγησε στις κρίσεις της Ανατολικής Ευρώπης, της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ο Τραμπ λέει ότι θέλει καλύτερες σχέσεις και την συνεργασία με την Ρωσία τόσο στην καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας όσο και στην προώθηση ενός πολυπολικού μοντέλου παγκόσμιας εξουσίας. Με την εκλογή του ο κίνδυνος ενός πολέμου φαίνεται να μειώνεται σημαντικά, καθόσον έχει δηλώσει ότι δεν είναι υπέρ του παρεμβατισμού και της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής, κάτι που δημιουργεί πονοκεφάλους στα νεοιμπεριαλιστικά γεράκια του αμερικανικού Πενταγώνου. Αυτό δεν σημαίνει ότι το επόμενο διάστημα το διεθνές τοπίο θα γίνει ειδυλλιακό, αλλά σίγουρα θα γίνει καλύτερο σε σχέση με την καταχνιά των τελευταίων ετών.
Με την εκλογή του Τραμπ ο πολυπολικός κόσμος γίνεται μια πραγματική πιθανότητα και νέοι δρόμοι ανοίγονται στην διεθνή πολιτική σκηνή. Οι αντίπαλοι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, οι αντίπαλοι αυτού του νεοιμπεριαλιστικού- σιωνιστικού κατασκευάσματος, αντίπαλοι όπως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, το κόμμα της Λεπέν και άλλες εθνικιστικές-πατριωτικές δυνάμεις βρίσκουν στον Τραμπ μια επιπλέον έκφραση στα πολιτικά τους συμφέροντα και σχέδια.
Γ. Λιναρδής
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oikodomhsh-neas-ejwterikhs-politikhs-apo-ton-tramp#ixzz4PoOIoIvH
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου