Θέλω την Πατρίδα μου,και την ζωή μου πίσω ..

Με ενοχλεί που φεύγοντας από την δουλειά μου βλέπω ανθρώπους σκυθρωπούς, αγέλαστους και νευρικούς.

 Με ενοχλεί που περιμένω στην στάση του λεωφορείου και μυρίζει ακαθαρσίες. 

Με ενοχλεί που μέσα στα ΜΜΜ ακούω άλλες γλώσσες και όχι την Ελληνική πλέον. 

Με ενοχλεί που στην πλατεία της γειτονιάς μου πλέον δεν μπορώ να βγάλω το παιδί μου ή το σκυλάκι μου βόλτα γιατί έχει γεμίσει με λαθρομετανάστες. 

Με ενοχλεί που μπαίνοντας στο σπίτι μου κοιτάω γύρω μου μήπως και με ακολουθεί κανένας. 

Με ενοχλεί που έχω κλειδώσει την πόρτα του σπιτιού μου άπειρες φορές, ενώ παλιά απλά την έκλεινα. 

Και όλα αυτά μέσα

σε ελάχιστα χρόνια από τότε που με θυμάμαι παιδί μέχρι σήμερα που είμαι ενήλικας. 

Και συμβαίνουν με την συνενοχή και την ανοχή όλων μας. Στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. Στην Ελλάδα μας. 

Σκόρπιες σκέψεις σε μια μικρή διαδρομή είκοσι λεπτών από την δουλειά μου έως το σπίτι μου...

Αθηνά Κ