ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ''ΝΥΧΙΑ'' ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ..

Η Αριστερᾶ ποῦ ἐκφράζεται κυρίως άπό τόν Σύριζα μέ ἠγέτη τόν Τσίπρα, ρουφάει τόν Σιζεκ, ὀνειρεύεται τὀν Che, κλεισμένος μέσα στό βοναπαρτίστικο μηδενισμό τῆς ἀριστερᾶς ποὐ παρέα με τον Τζέρι Καραμεσίνη, έγγονό τοῦ ιστορικού σταθμάρχη της CIA Τομ Καραμεσίνη, ἔκαψε τήν Ελάδα τόν Δεκέμβριο 2008.
Σήμερα ὑπο τό άγρυπνο μάτι τοῦ Σόρος κεφαλαιοποεῖ τήν «πορτοκαλί εξέγερση» τοῦ 2008. Αντί ὁ πολιτικός του λόγος νἀ εἶναι μεστός και ουσιαστικός, έχει εκπέσει, με ώραία ρητορική, σε προσβλητική καί τῆς μέσης νοημοσύνης κενολογία, σε παιδαριώδεις κομπασμούς, κυριαρχούμενος ἀπό μία εξουσιαστική λογική. Έχει ήδη ὑποθηκεύσει τήν Μακεδονία, τήν Θράκη, τό Αιγάιο, τήν Κύπρο.
Η ΝΔ δίχως καμία ἰδεολογία, πολιτικές άξίες και πιστεύω δειλή και άβουλη πιστεύει ὄτι θά πείση καί θα ἐνεργοποιήση τόν λαό μέ τόν λαϊκίστικο λόγο της. Τό μόνον της μέλημα εἶναι τό πῶς θα παραμείνη γατζωμένη στήν ἐξουσία Ἕχει κατακλυσθῆ ἀπό ήλίθιους, καιροσκόπους καί τυχοδιῶκτες.
Οι άνθρωποί της φοβισμένοι γιά νά μην «κατηγορηθούν» γιά δεξιά ἥ ούραγοί τῆς Χρυσῆς Αυγῆς ἄγονται καί φέρονται ἀπό τά κύματα τῆς άριστερόστροφης διαστροφῆς άνίκανοι νά έκφράσουν πολιτική. Ένα βήξιμο τῆς άριστερᾶς εἶναι ἀρκετό γιά να κάνη πίσω.Καί αὐτο ἀπεδείχθη περίτρανα μέ την ὑπόθεσιν τοῦ Ρωμανοῦ.

Από τήν ἄλλη, ὁ διαβόητος πασοκισμός διολισθαίνει διαρκῶς ἀπό τόν «σοσιαλιστικό» δρόμο, στόν «τρίτο δρόμο», καί τῶρα βρίσκεται στόν «τέταρτο δρόμο» τῆς γελοιότητος καί ξεπερνάει σέ κοινωνική βαρβαρότητα καί ἀναλγησία κάθε μορφή Δεξιάς πού γνώρισε ὁ τόπος τελικά άπόμεινε μέ μοναδική του άξία καί ίδεολογία τήν άπίστευτη βουλιμία του γιά έξουσία, ἕνα τέτοιο κόμμα εξουσίας κανέναν δεν εκπλήσσει πού συνεργάζεται άκόμα καί μέ τόν διάβολο...
Η άριστερά ἔχει γίνει ὁ πιό ἔνθερμος συνήγορος τῶν «δίκαιων αἰτημάτων» τοῦ κάθε ἀναρχικοῦ πού ληστεύει καί δολοφονεῖ γιά νά «χρηματοδοτήση» τόν «έπαναστικόν ἀγῶνα» πού ἔχει σάν σκοπό τήν κατάλυσιν κάθε νομιμότητος.
Υπερασπίζεται αὐτούς ὄλους τούς ἀπροσανατόλιστους τοῦ κόσμου μας, τούς «σχιζοειδεῖς» ἐπαναστάτες πού ἀποζητοῦν τήν διαρκή (επ)ανάστασιν τῆς ζωῆς, πού εἶναι ἔτοιμοι να τα κάνουν ὄλα «κῶλο» ἔτσι γιά τήν χαρά τους, νά τά κάνουν ὄλα «κῶλο»