Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: Στην καθημερινή ζωή αλήθεια είναι ό,τι φαίνεται και ξέρει κανείς. Στην Σκηνή, όμως, η αλήθεια αποτελείται από κάτι το οποίο θα μπορούσε να υπάρχει. Εδώ η πίστη και αίσθηση της αλήθειας πηγάζουν από την δημιουργικότητα και την φαντασία του καλλιτέχνη. Η αλήθεια του θεάτρου είναι μετουσιωμένη από την δημιουργική φαντασία στο ποιητικό της ισοδύναμο. Ο Ηθοποιός αναπτύσσει την σωστή αίσθηση της αλήθειας δίχως αναίτια υπερβολή, ανούσια παραμόρφωση και κακοήθη ψευτιά. Έτσι και ο Χρυσαυγίτης πιστεύει σε κάτι άυλο, σε μια Αιώνια Ιδέα, σ’ ένα Όνειρο από Σίδερο, στην βαθιά εσωτερική του Φύση. Αυτή η έντονη Πίστη του, καθώς και η πεποίθηση πως τίποτα δεν είναι πιο Αληθινό από τις Ιδέες του, τον ωθεί όσο τίποτε άλλο προς τους στόχους τους οποίους θέτει.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΩΝ: Η μνήμη των συγκινήσεων, επιτρέπει να ξαναγεννηθούν μέσα στον Ηθοποιό αισθήματα που είχε ο ίδιος δοκιμάσει στο παρελθόν. Η μνήμη των συγκινήσεων για να είναι δημιουργική, πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: Πλούτο, Δύναμη, Σταθερότητα και Ποιότητα Περιεχομένου. Υπό αυτή την έννοια η Μνήμη αποτελεί σημαντικό στοιχείο και για τον Χρυσαυγίτη: Αυτή είναι το στήριγμά του, ηθικό και ψυχικό, για να πηγαίνει μπροστά ενδυναμωμένος από τις θετικές πτυχές του παρελθόντος και όχι να ολισθαίνει συνεχώς στα ίδια λάθη. Ο Πόλεμος εναντίον της λήθης έχει άμεση σχέση με την συνεχή και συνεπή διάρκεια της αγωνιστικότητας για την υπεράσπιση της Ιδέας. Ταυτόσημο με αυτό είναι η ποιότητα του πνευματικού υλικού πάνω στο οποίο στηρίζεται η επικοινωνία του με τους άλλους, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό, ξεχωρίζοντας οτιδήποτε είναι περιττό ή ψεύτικο ως προς την δική του Αλήθεια.
ΑΙΣΘΗΜΑ-ΝΟΥΣ-ΘΕΛΗΣΗ: Η πρώτη δρα πάνω στον ψυχισμό και τον ελέγχει, η δεύτερη στις σκέψεις και τις ιδέες, ενώ η τρίτη πάνω στην δράση στον κόσμο. Αυτές οι Δυνάμεις πρέπει να λειτουργούν αρμονικά και ισορροπημένα μεταξύ τους σαν μια τριάδα. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά ο Χρυσαυγίτης που βρίσκεται σε εσωτερική μάχη, όταν συνειδητά ελέγχει το τρίπολο Νους-Ψυχή-Σώμα.
Όλα αυτά, φυσικά, δεν είναι εύκολα, τόσο για τον Ηθοποιό όσο, πολύ περισσότερο, και για τον Χρυσαυγίτη. Είναι στο κριτήριο του καθενός ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει κι αν θέλει να ζει την «ψευδή πραγματικότητα» των πολλών ή την φωτεινή Αλήθεια των Λίγων. Ζούμε σε μια διεφθαρμένη και παρακμιακή εποχή και κοινωνία, όπου υπάρχει μια φανατική ακαμψία πάνω στην αρμονική συμφωνία των ρευμάτων της Ζωής. Η αδικία και η απανθρωπιά πρέπει να σαρωθούν από τους ανέμους, που ανανεώνουν την Ζωή, μεταφέροντας τον σπόρο του Ήθους. Κινούμενοι από διαφορετικές αφετηρίες και έχοντας άλλους στόχους, εν τούτοις ο Ηθοποιός και ο Χρυσαυγίτης δίνουν με τα πεπραγμένα τους ένα κοινό παράδειγμα Ηθικής Συμπεριφοράς. Καταβάλλοντας μια συνεχή και δυνατή προσπάθεια, με καθαρή θέληση, εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας και νικώντας τους εσωτερικούς μας «δαίμονες» προετοιμαζόμαστε με τον πλέον κατάλληλο τρόπο για την επαναφορά του Ελληνικού Ήθους στην πολιτική και κοινωνική ζωή του Τόπου.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-chrusaugiths-kai-o-hthopoios-mia-tautish-archwn-kai-sumperiforas#ixzz3I5ntKpf1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου