7

Στο αριστούργημά του, «η Δίκη», ο Κάφκα παρουσιάζει το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, τον Γιόζεφ Κ. να έρχεται αντιμέτωπος με μία σουρεαλιστική πραγματικότητα, όταν ενώ δεν έχει διαπράξει τίποτα, του ανακοινώνεται ότι κατηγορείται για ένα άγνωστο έγκλημα. Μην γνωρίζοντας γιατί κατηγορείται, περιδινίζεται σε ένα κυκεώνα ενοχών, που άδικα του δημιουργεί το περιβάλλον του, αλλά και βεβαιότητας για την αθωότητά του, όπως του υπαγορεύει η λογική του.
Στην προσπάθεια να πείσει για την αθωότητά του απευθύνεται διαδοχικά σε ένα δικηγόρο, ένα ζωγράφο και έναν ιερέα. Όμως, ούτε η επιστήμη, ούτε η τέχνη, ούτε η θρησκεία δεν μπορούν και δεν προθυμοποιούνται να τον βοηθήσουν, μιας και αποτελούν πυλώνες του ίδιου του συστήματος που τον σέρνει σε δίκη.
Ηττημένος και απελπισμένος, περιμένει την ετυμηγορία των «δικαστών» η οποία υλοποιείται με την εκτέλεσή του με μια μαχαιριά στο στήθος «σαν το σκυλί». Στη «Δίκη», ο Κάφκα καταδεικνύει την παντοδυναμία της εξουσίας καθώς και την πεποίθηση που αυτή δημιουργεί στο άτομο ότι είναι μάταιο να ορθώσει ανάστημα και να διεκδικήσει ακόμα και τα πιο θεμελιώδη δικαιώματά του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/otan-h-dikh-tou-samara-jeperna-se-athliothta-th-dikh-tou-kafka#ixzz3A0oZeNk1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου