Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ..... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ ΑΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΟΥΣ....
Ποιημα “baby martyr” από την Angel Falasteen-μία Παλαιστίνια μητέρα.....
Είμαι έξι και επτά χρονών
Και έως έντεκα. Στη συνέχεια είμαι ένα ενήλικας
Σε ένα ισραηλινό δικαστήριοΤα χέρια μου δεμένα στο πίσω μέρος της πλάτης μου Έρχεται σε μένα με μια γροθιά και ένα σακί. Kαλύπτει το κεφάλι μου με μια κουκούλα με σιωνιστική δυσωδία Αν και το στομάχι μου σφίγγεται δεν θα δειλιάσω. Ο θόρυβος είναι δυνατός και τρυπάει το μυαλό μου. Το αξιολύπητο μπλουζάκι μου κρέμεται περήφανο με ένα φρέσκο λεκέ από αίμα Η καημένη η μητέρα μου θ’ ανησυχεί πολύ, είμαι σίγουρος. Έχει θάψει τον αδελφό μου πριν από μένα. Θα αντέξει. Και τον μπαμπά μου το ίδιο, η κατάθλιψη τον χτύπησε στο τέλος Χωρίς σπίτι, χωρίς γη, χωρίς ελαιόδεντρα . Είμαι εδώ για μέρες Ή μήπως είναι μήνες ή ακόμη και χρόνια, δεν μπορώ να καταλάβω πλέον. Ο θόρυβος είναι πολύ δυνατός Και μπορώ να αισθανθώ το σάβανο. Εκείνος με χτυπάει και πάλι σήμερα Στη συνέχεια, είναι σειρά άλλου να παίξει. Έχω πλέον λυγίσει, αλλά δεν θα ομολογήσω. Θα εγκαταλείψω το σώμα μου, αφήστε αυτά τα καθάρματα τους δολοφόνους να ξεμπερδέψουν μ’αυτό Λίγες ακόμη σκέψεις πριν φύγω Είμαι άνθρωπος. Αυτό πρέπει να ξέρετε. Ποτέ δεν θα το μαθαίνατε, γιατί είμαι σκληρός σαν τις πέτρες που ρίχνω. Ήλπιζα να βγάλω κάποτε ένα όμορφο μουστάκι Ίσως να παντρευόμουν τη Muna. Θα ήμουν δικός της και εκείνη δική μου Ίσως να γινόμουν και πατέρας …. των ελεύθερων παιδιών μας σε μια λεύτερη Παλαιστίνη. (πηγή http://freepalestineofoccupation.blogspot.ca/2011/06/children-of-palestine-in-pictures.html)
Έρχεται σε μένα με μια γροθιά και ένα σακί.
Kαλύπτει το κεφάλι μου με μια κουκούλα με σιωνιστική δυσωδία
Αν και το στομάχι μου σφίγγεται δεν θα δειλιάσω.
Ο θόρυβος είναι δυνατός και τρυπάει το μυαλό μου.
Το αξιολύπητο μπλουζάκι μου κρέμεται περήφανο με ένα φρέσκο λεκέ από αίμα
Η καημένη η μητέρα μου θ’ ανησυχεί πολύ, είμαι σίγουρος.
Έχει θάψει τον αδελφό μου πριν από μένα. Θα αντέξει.
Και τον μπαμπά μου το ίδιο, η κατάθλιψη τον χτύπησε στο τέλος
Χωρίς σπίτι, χωρίς γη, χωρίς ελαιόδεντρα .
Είμαι εδώ για μέρες
Ή μήπως είναι μήνες ή ακόμη και χρόνια, δεν μπορώ να καταλάβω πλέον.
Ο θόρυβος είναι πολύ δυνατός
Και μπορώ να αισθανθώ το σάβανο.
Εκείνος με χτυπάει και πάλι σήμερα
Στη συνέχεια, είναι σειρά άλλου να παίξει.
Έχω πλέον λυγίσει, αλλά δεν θα ομολογήσω.
Θα εγκαταλείψω το σώμα μου, αφήστε αυτά τα καθάρματα τους δολοφόνους να ξεμπερδέψουν μ’αυτό
Λίγες ακόμη σκέψεις πριν φύγω
Είμαι άνθρωπος. Αυτό πρέπει να ξέρετε.
Ποτέ δεν θα το μαθαίνατε, γιατί είμαι σκληρός σαν τις πέτρες που ρίχνω.
Ήλπιζα να βγάλω κάποτε ένα όμορφο μουστάκι
Ίσως να παντρευόμουν τη Muna. Θα ήμουν δικός της και εκείνη δική μου
Ίσως να γινόμουν και πατέρας …. των ελεύθερων παιδιών μας σε μια λεύτερη Παλαιστίνη. (πηγή http://freepalestineofoccupation.blogspot.ca/2011/06/children-of-palestine-in-pictures.html)