Ο θάνατος του Ζαχαριάδη και η σχιζοφρένεια που διέπει το ΚΚΕ
Παρασκευή, 1 Αυγούστου 2014 - 19:34 36
Μιας και σήμερα συμπληρώνονται 41 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη (ενός από τους μεγαλύτερους προδότες στην σύγχρονη Ελληνική Ιστορία) είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε ξανά την σχιζοφρένεια που διέπει το Καπιταλιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ), στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να αναλύσει «τα αίτια της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού».Διαβάζοντας τον «Ριζοσπάστη» ή την «Κομμουνιστική επιθεώρηση» θα δούμε αναρίθμητους ύμνους στον Λένιν και τον Στάλιν, ενώ ταυτόχρονα ρίχνονται στα τάρταρα της ανυποληψίας λιγότερο οι Χρουστσόφ και Μπρέζνιεφ και πολύ περισσότερο ο Γκορμπατσόφ, θεωρώντας φυσικά ότι «η αρχή του κακού» έγινε το 1956, στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, οπότε και άρχισε «η προδοσία του σοσιαλισμού». Η σχιζοφρένεια έγκειται σε πολλούς τομείς. Όχι μόνο στο πολύ χαμηλό επίπεδο των «αναλύσεων», στην αφόρητα «δαιμονολογική» προσέγγιση της όλης ιστορίας (οι «κακοί», οι οποίοι «εξαγοράστηκαν» από τον ιμπεριαλισμό, και άλλες παρόμοιες βλακείες), αλλά και στο αναντίρρητο γεγονός ότι ανέκαθεν η ηγεσία του ΚΚΕ χόρευε σαν αρκούδα στο ντέφι που της χτυπούσαν κατά καιρούς τα εκάστοτε αφεντικά της στο Κρεμλίνο. Και στην σταλινική εποχή και στην χρουστσοφική αποσταλινοποίηση και στην μπρεζνιεφική «ορθοδοξία» και στην γκορμπατσοφική «περεστρόικα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου