Χρυσή Αυγή | Οι αριστεριστές υπηρέτες του συστήματος (Μέρος 2ο)

Τετάρτη, 23 Ιουλίου 2014 - 12:34

         6

Η ανάλυση της προσωπικότητας και κυρίως της ψυχοσύνθεσης των αριστεριστών που επιχειρεί ο Τεντ Καζίνσκι (Unabomber) βρίσκει την πληρέστερη ίσως έκφρασή του στους ελληνόφωνους ακόλουθους του αριστερισμού. Πρόκειται για άτομα με εμφανή συμπλέγματα κατωτερότητας, με απύθμενο μίσος προς ό,τι δεν συνάδει με τις αρρωστημένες και ανεδαφικές απόψεις τους και με έμφυτο το ένστικτο της αυτοκαταστροφής. Να ένα ακόμη χαρακτηριστικό δείγμα της αριστερίστικης σκέψης, όπως αποτυπώνεται από τον Unabomber: «οι αριστεριστές τείνουν να μισούν οτιδήποτε φαίνεται δυνατό, καλό και επιτυχημένο…

 Λένε πως μισούν την Δύση επειδή είναι πολεμοχαρής, ιμπεριαλιστική, σεξιστική, εθνοκεντρική και ούτω καθ’ εξής, αλλά όπου αυτά τα ίδια σφάλματα εμφανίζονται σε σοσιαλιστικές χώρες ή σε πρωτόγονους πολιτισμούς, οι αριστεριστές βρίσκουν δικαιολογίες για αυτά ή στην καλύτερη περίπτωση απρόθυμα παραδέχονται πως υπάρχουν, ενώ γεμάτοι ενθουσιασμό επισημαίνουν (και συχνά μεγαλοποιούν σε μεγάλο βαθμό) αυτά τα σφάλματα όταν εμφανίζονται στον Δυτικό πολιτισμό».

Κάθε ομοιότητα με τους εγχώριους αριστεριστές μόνο συμπτωματική δεν είναι. Οι εθνομηδενιστές αυτοί, που βρίσκουν κακό και αποτρόπαιο τον Ελληνικό Εθνικισμό, δεν έχουν να πουν τίποτα το αρνητικό  για τον Εθνικισμό που διέπει τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Πατρίδα μας. Χαρακτηρίζουν ως «οπισθοδρομική», «σκοταδιστική», «αναχρονιστική» την Ορθόδοξη Πίστη του Ελληνικού Λαού την ίδια ώρα που όχι μόνο αγκαλιάζουν αλλά και προωθούν ποικιλοτρόπως την βάναυση αιμοσταγή θεώρηση των διαφόρων πακιστανών, αφγανών και λοιπών φανατικών μουσουλμάνων, παρά τον υποτιθέμενο αθεϊστικό χαρακτήρα των αριστεριστών. Μιλούν γενικώς και αορίστως για το «δίκαιο του εργάτη», ενώ ταυτόχρονα με τις φαιδρές απαιτήσεις τους «να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες και να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες», ανοίγουν ακόμη περισσότερο το φάσμα της ανεργίας.

Στην πραγματικότητα, οι όποιες διακηρύξεις υπέρ της Εργατικής Τάξης δεν είναι παρά ο «φερετζές» του αληθινά αποκρουστικού προσώπου τους, που κρύβει άλλου είδους επιδιώξεις.

 Πιο συγκεκριμένα, όχι απλώς δεν έχουν την παραμικρή σύνδεση με την Εργατική Τάξη, αλλά η συντριπτική τους πλειοψηφία αγνοεί έμπρακτα την εργασιακή δράση και εμπειρία. Οι περισσότεροι από τους «καθοδηγητές» αυτών των οργανώσεων είναι εξαιρετικά αμφίβολο για το αν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του γνωστού ανθέλληνα και «προστάτη» των λαθρομεταναστών, Πέτρου Κωνσταντίνου, ο οποίος όταν παλαιότερα είχε ερωτηθεί σε τηλεοπτική εκπομπή από άλλον παρευρισκόμενο τι εργασία κάνει και πως τέλος πάντων τα βγάζει πέρα, αντί να απαντήσει ευθέως παρίστανε τον … θιγμένο για το περιεχόμενο της ερώτησης, χαρακτηρίζοντάς την ως «προβοκατόρικη»! Τι να έλεγε άλλωστε…

Για την ακρίβεια, δεν δίνουν δεκάρα για τους Εργαζόμενους και τον μόχθο τους. Απλώς, χρησιμοποιούν, λεκτικά και μόνο, φιλεργατικές αναφορές και αιτήματα μόνο και μόνο για να επιχειρήσουν μια ανίερη σύνδεση με τον αληθινό απώτερο σκοπό τους, που είναι ο εθνομηδενισμός και ο διεθνισμός. Έχουν το θράσος και την αναίδεια να ομιλούν για «επανάσταση», όταν όλες οι ενέργειές τους μόνον ως αντεπαναστατικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Προσκολλημένοι σαν βδέλλες στην εξουσία και το σύστημα δεν είχαν πρόβλημα να καλούν άμεσα τον Λαό να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ (κυρίως) ή ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα, πριν επιχειρήσουν να βουτήξουν στα εκλογικά νερά με τα αποτυχημένα κομματικά μαγαζάκια του.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oi-aristeristes-uphretes-tou-susthmatos-meros-2o#ixzz38IJkI2qI