ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ;

ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ;

Και αν όντως υπάρχει όπως οι πολιτικοί παράγοντες της Λέσβου μας επαναλαμβάνουν διαρκώς για να μην ξεχνιόμαστε, που σύσσωμοι σκίζονται  να συσφίξουν τις σχέσεις των Λέσβιων με τους Τούρκους διαθέτοντας χρήμα που ο Λέσβιος χρειάζεται, για να οργανώνουν γιορτούλες στο όνομα αυτής της πολυσυζητημένης τεχνητής  Ελληνοτουρκικής φιλίας.

Άραγε ο Λέσβιος πιστεύει ότι τίθεται θέμα φιλίας μεταξύ  Έλληνα και Τούρκου;

Λέσβιου και Τούρκου;

Μπορεί να ξεχνάει τόσο εύκολα;

Μπορεί να μην έμαθε ποτέ την ιστορία του τόπου του;

 Μπορεί να φανατίστηκε τόσο με ένα πολιτικό κόμμα «Νέα Δημοκρατία, Πασοκ, ΚΚΕ» που σαν ρομπότ επαναλαμβάνει φράσεις που προσβάλλουν την πατρίδα και την νοημοσύνη μας, σαν τη φράση «Ελληνοτουρκική φιλία»;

Ας θυμηθούμε λίγο πόσο φίλοι μας υπήρξαν ανά τους αιώνες οι Τούρκοι.

1453: Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, με ότι αυτό συνεπάγεται. Άγριες δολοφονίες Ελλήνων, απώλεια Ελληνικού εδάφους. Συνεχίζουν με την επί 400 χρόνια κατοχή τους σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια, μέχρι και την απελευθέρωση μας το 1821.

1770: Τούρκοι πολίτες επιδόθηκαν σε άγριες σφαγές Ελλήνων, παρ’ όλη την προσπάθεια των Τούρκικων αρχών και των ξένων πρόξενων να τους σταματήσουν. Οι απλοί πολίτες Τούρκοι συνέχιζαν να σφάζουν Έλληνες για έναν ολόκληρο μήνα.

(Αυτό, να γίνει μάθημα σε όσους πιπιλάνε τη καραμέλα ότι οι απλοί Τούρκοι πολίτες δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα με εμάς. Θα δούμε πόσο απλοί πολίτες ήταν και πόσο καλοί με τους Έλληνες και στα παρακάτω ιστορικά αναμφισβήτητα γεγονότα.)

1797: Τούρκοι Γενίτσαροι, πυρπόλησαν Ελληνικά σπίτια και όσοι Έλληνες έτρεχαν για να γλυτώσουν από τις φλόγες σφάζονταν άγρια. Δεν εξαιρούσαν ούτε τα παιδιά. Έκαψαν και το Ελληνικό νοσοκομείο της Σμύρνης μαζί με τους ασθενείς.

1821: Κατέκαψαν τις Ελληνικές συνοικίες δολοφονώντας άγρια αδιακρίτως άντρες, γυναίκες και παιδιά απ’ άκρη σ’ άκρη στη Μικρά Ασία.

1914: Υπό Γερμανικής;; (τα ερωτηματικά για όσους γνωρίζουν ιστορία Ελληνική και Ευρωπαϊκή) ηθικής αυτουργίας οι Τούρκοι άρχισαν να εκτοπίζουν τους Έλληνες από όλα τα παράλια της Μικράς  Ασίας από τη Θράκη και κάτω. Ιστορικά αποδεδειγμένα οι Γερμανοί;; υπαγόρευαν στους Τούρκους των διωγμό των Ελλήνων. Ο Γερμανός;; στρατηγός Λίμαν Φον Σάντερς (ο μετέπειτα αρχηγός των Τούρκικων πολεμικών δυνάμεων) επισκεπτόμενος τις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας, ρωτάει των Τούρκο υπουργό εσωτερικών Ταλαάτ Βέη. «Υπάρχουν ακόμα Έλληνες εδώ;» και ο Τούρκος απαντά «Λίγοι, βρισκόμαστε στο δρόμο της πλήρης εξόντωσης τους».

Ο Τούρκος δήμαρχος του Αδραμυτίου, τον Γενάρη του 1895 συνεχίζοντας να εφαρμόζει πιστά το Γερμανικό;; σχέδιο για την εξόντωση των Ελλήνων είπε: «Σήμερα δρέπουμε πλούσιους καρπούς απ’ την εξόντωση των Ελλήνων».

Ο δε πρέσβης της Αμερικής στην Τουρκία εκείνη την εποχή Ε. Μοργκεντάου αναφέρει στα απομνημονεύματα του ότι ο Γερμανός;; ναύαρχος Ούζεδεμ του διηγήθηκε ότι οι Γερμανοί;; υπέδειξαν πιεστικά τους διωγμούς των Ελλήνων από τα παράλια της Μικράς Ασίας και ο Ταλαάτ βεη και οι νεότουρκοι εφάρμοσαν το σχέδιο τους προς σφαγή και λεηλασία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

1914: Γενάρης. Ο Έλληνας πρέσβης στη Τουρκία Δ. Πανάς και ο στρατιωτικός ακόλουθος Αμβρόσιος Φρατζής, επισημαίνουν στην Ελληνική κυβέρνηση τον κίνδυνο του βάρβαρου και πρωτοφανούς ξεριζωμού και την άγρια σφαγή των Ελλήνων. Σε απανωτές και λεπτομερείς εκθέσεις τους προειδοποιούν ότι η Τούρκικη κυβέρνηση έπαιρνε μέτρα για μαζικές απελάσεις Ελλήνων Χριστιανών από τη Θράκη και συνεχίζοντας σε όλα τα παράλια.

Στις 29/07/1916 στη Παρισινή εφημερίδα «Χρόνος» υπάρχει δημοσιευμένο τηλεγράφημα (04/05/1914) του Ταλαάτ  Βέη προς τον Εβραιότουρκο γενικό διοικητή Σμύρνης Ραχμή Βέη δίνοντας του οδηγίες για τον βίαιο διωγμό όλων των Ελλήνων της περιοχής και της σφαγής τους σε περίπτωση αντίστασης τους.

Οι διωγμοί άρχισαν 11/06/1914. Όπου το προηγούμενο απόγευμα ο Εβραιότουρκος Ραχμή Βέη συγκέντρωσε όλες τις Τούρκικες αρχές, δίνοντας διαταγή να λεηλατήσουν τα 11 χωριά της Νέας Φώκαιας χωρίς οίκτο προς τους Έλληνες και κατόπιν  νύχτα να προχωρήσουν στην Παλαιά Φώκαια.   

Ο Γάλλος αρχαιολόγος Σαρτιώ που βρισκόταν εκείνη τη περίοδο σε ανασκαφές στα παράλια, γράφει ότι είδε τους Έλληνες κατατρομαγμένους με λίγα ρούχα και ξυπόλυτους τους περισσότερους, να τρέχουν  για να σωθούν. Σε μία ακτίνα είκοσι χιλιομέτρων έκαναν επιδρομή συμμορίες Τούρκων, που λήστευαν, τραυμάτιζαν και σκότωναν πολλούς από τους Έλληνες. Συγκλονισμένος δηλώνει ότι κάποιες Ελληνίδες έτρεχαν πανικόβλητες με τα μωρά να θηλάζουν από το στήθος τους και οι νέοι είχαν πάρει στους ώμους τους γέροντες που δεν μπορούσαν να τρέξουν.

Ο πανικός γενικεύτηκε την επόμενη μέρα στη Νέα Φώκαια όπου ακούγονταν από παντού κραυγές αγωνίας «Έρχονται, τρέξτε!».

Ο Γάλλος αρχαιολόγος προσπάθησε με σύντομα διαβήματα να αποτρέψει αυτό το έγκλημα. Φυσικά μάταια. Τελικά συγκλονισμένος και έντρομος άρχισε να περιθάλπτει τους  Έλληνες τραυματίες.

Περιγράφει λοιπόν: «Ακούγονταν παντού οι θόρυβοι από τα τσεκούρια και τους υποκόπανους, που έσπαγαν τις πόρτες των Ελληνικών σπιτιών. Οι αγωνιώδης κραυγές απελπισίας και τρόμου των Ελλήνων ακούγονται ταυτόχρονα με τους κρότους των όπλων που τους δολοφονούν. Ρημάζουν και κατακαίουν τα πάντα με αντλίες γεμάτες πετρέλαιο.

Τούρκοι βγαίνουν από τα σπίτια των Ελλήνων φορτωμένοι με ότι αρπάνε αφού πρώτα τους βασανίζουν για να μάθουν που έχουν κρύψει χρυσαφικά και  λεφτά.

Ο Γάλος αρχαιολόγος παρακαλάει κάποιους  Τούρκους  να σταματήσουν αυτό το έγκλημα και  εκείνοι απαντούν ότι εκτελούν διαταγές.

Γεμάτος φρίκη ο Σαρτιω  γράφει: «Λεηλατούν, καίνε, δολοφονούν αδιακρίτως, ακόμα και τα μωρά χωρίς έλεος και οίκτο μεθοδικά . Δήθεν στο όνομα των Τουρκικών συμφερόντων και της Μουσουλμανικής θρησκείας. Κανένας δεν έλαβε μέτρα προστασίας για τις γυναίκες ούτε καν για τα βρέφη των Ελλήνων . Εξελίσσονται σκηνές μεγάλης τραγωδίας . Οι Έλληνες τρέχουν ματωμένοι και ξυπόλητοι  γιατί οι Τούρκοι τους παίρνουν τα παπούτσια . Ιεροσυλούν στις Ελληνικές εκκλησίες αφαιρούν το ασήμι και το χρυσό από τις εικόνες». Μεγάλη εντύπωση προκαλεί στον Γάλλο αρχαιολόγο ότι οι Τούρκοι άφησαν ανέπαφα όλα τα Εβραϊκά  σπίτια, στων οποίων τις πόρτες οι Εβραίοι είχαν κρεμάσει ένα κομμάτι λευκό ύφασμα. Αυτό σημαίνει πως υπήρξε προειδοποίηση. ( Άλλωστε, γνωρίζουμε ότι οι Εβραίοι στη Σμύρνη χειροκροτούσαν τους Τούρκους όταν πέρναγαν με τους Έλληνες βασανισμένους και αλυσοδεμένους. Όπως δημοσιεύτηκε σε επιστολή συμπατριώτισσας σε Λεσβιακή εφημερίδα.)

Ο Ραχμή Βέη που ηγήθηκε της εξόντωσης των Ελλήνων ήταν κρυπτοεβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Όπως επίσης και ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Το έγκλημα και ο διωγμός των χιλιοβασανισμένων  Ελλήνων ολοκληρώνεται στις 26/08/1922 στη Σμύρνη, όπου δολοφόνησαν ανηλεώς άντρες, γυναίκες και παιδιά. Όπου κάποιοι για να γλιτώσουν έπεφταν στη θάλασσα αγκαλιά με τα μωρά τους (λόγω μεγάλου συνωστισμού, Κυρία Ρεπούση όπως μας είπατε.)

Μαζί με τους Τούρκους στρατιώτες ομάδες πολυάριθμες απλών Τούρκων πολιτών βοηθούσαν κουβαλώντας εύφλεκτες ύλες για να διατηρήσουν τις φωτιές στα Ελληνικά σπίτια, κλέβοντας, κυνηγώντας και χτυπώντας τους Έλληνες και σε πάρα πολλές περιπτώσεις βιάζοντας τις Ελληνίδες.

47.000 Έλληνες πέρασαν στη Λέσβο, 25.000 στη Χίο και οι υπόλοιποι σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Οι παραπάνω ιστορικές αλήθειες γράφτηκαν και από πολλούς ξένους ακόμη που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στην Τουρκία.

Αν οι διωγμοί των Ελλήνων από ολόκληρη τη Μικρά Ασία, οι άγριες δολοφονίες, οι βιασμοί και ο αποκεφαλισμός Ελληνόπουλων, έπαψε να αγγίζει το χοντρό, διεθνίστικο και τεχνοκρατικό, παγκοσμιοποιημένο πετσί μας, γιατί έγινε λίγο παλιότερα. Μετά από όλα αυτά τα άγρια εγκλήματα ήρθε η Ίμβρος και η Τένεδος που τις πήραν μέσα σε ένα βράδυ.

Ήρθε η Κύπρος με χιλιάδες αγνοούμενους, θύματα και τη κατοχή του μισού νησιού από τα φιλαράκια μας τους Τούρκους.

Και μόλις χθες οι φίλοι μας οι Τούρκοι μετέχοντες της Ελληνοτουρκικής φιλίας δολοφόνησαν τους ήρωες Σολωμό Σολωμού και Τάσο Ισαάκ, όχι γιατί πήγαν με όπλο να τους απειλήσουν, αλλά γιατί τόλμησαν να αγγίξουν τη Τούρκικη σημαία. Ξέρετε εκείνο το κομμάτι πανί, όπως αποκάλεσε την Ελληνική μας σημαία ο Έλληνας προδότης πολιτικός, από την κυβέρνηση του ανθέλληνα Σημίτη. Βλέπετε οι Τούρκοι φίλοι μας αφήνουν τα διεθνίστικα, φιλειρηνικά τερτίπια σε εμάς και αυτοί κρατάνε ψηλά το εθνικιστικό τους αίσθημα.

Ακολουθούν τα Ίμια με τις δολοφονίες των ηρώων μας και έχουμε και τη κατάρριψη του μαχητικού μας με το θάνατο ενός ακόμη Έλληνα ήρωα, του πιλότου της πολεμικής μας αεροπορίας Κώστα Ηλιάκη. Που προφανώς άδικα έχασε τη ζωή του προστατεύοντας τα σύνορα μας. Όπως άδικα την έχασαν και όλοι οι προηγούμενοι Έλληνες ήρωες που πολέμησαν σαν λιοντάρια, για να ζούμε σήμερα χωρίς τον Τούρκικο ζυγό, το 1821.

Αφού κάθε φορά που οι πολιτικοί παπαγάλοι των μεγάλων αφεντικών πάνω στο νησί μας, μας μιλάνε για Ελληνοτουρκική φιλία και ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον Τούρκο, εμείς απλά τους ακούμε και στη καλύτερη περίπτωση αναπαράγουμε τα λεγόμενα τους αντί να τους πάρουμε στο κυνήγι όσοι γνωρίζουμε την ιστορία μας.

Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ο Τούρκος είναι απλά χρήσιμος όταν περνάει από απέναντι στη Μυτιλήνη και μας αφήνει τα λεφτά του. Δεν έχουμε καμία διαφωνία γι’ αυτό. Το οποίο τελικά σαν όφελος ακυρώνεται γιατί την επόμενη μέρα τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται στη Τουρκία  είναι γεμάτα από Έλληνες που θα αφήσουν τα λεφτά τους στην τούρκικη αγορά, σκοτώνοντας στην κυριολεξία την αγορά της Μυτιλήνης με τη δικαιολογία που καλύπτει τις υποσυνείδητες ενοχές τους ότι είναι πανάκριβη μπροστά στη τούρκικη αγορά.

 Παραβλέποντας το γεγονός ότι αν όλο το χρήμα που ρίχνουν στη τούρκικη αγορά έπεφτε στη ντόπια  ίσως αρκετά από τα παιδιά τους να είχαν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και δεν θα στέκονταν στην ουρά του Ο.Α.Ε.Δ.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερος επίλογος.

Η Ιστορία στέκει αμείλικτος μάρτυρας της αλήθειας ακόμη και της μισοειπωμένης.

Αυτή η Ιστορία λοιπόν, μας λέει μέσα από τα παραπάνω γεγονότα αν υπάρχει Ελληνοτουρκική φιλία και ο κάθε πολιτικός παπαγάλος που υπηρετεί χωρίς ντροπή ύποπτα και ανόσια συμφέροντα.

Αυτά να τα θυμάστε την επόμενη φορά που θα πείτε: «Πάω στη Τουρκία για ψώνια.»

Βούλα Τριανταφυλλίδου Τ.Ο. ΛΕΣΒΟΥ

Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια του «Ηλίου», «Απολλώνιο Φώς» Τευχ. 100.

Υ.Γ.: Τις φρικτές εκείνες μέρες των δολοφονιών και του ξεριζωμού των Ελλήνων ο «Ριζοσπάστης» πανηγύριζε θριαμβολογώντας και ομολογώντας: «Όχι μόνο χαρήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα του 1922 αλλά την επιδιώξαμε κιόλας».     

Βουλα Τριανταφυλλιδου. Τ.Ο ΛΕΣΒΟΥ.